Temat: W krainie osób niepełnosprawnych
Pomoce dydaktyczne: kartka papieru, kredki , krzesła, opaska oczy, słuchawki
Propozycje zabaw:
Rodzic pyta dziecko czy pamięta słowo na głoskę T o którym wczoraj rozmawiał z dzieckiem. Przypominamy słowo To- le -ran- cja ( dzieląc słowo na sylaby) zadaniem dziecka jest powiedzieć to słowo tolerancja.
Wśród nas żyją osoby, które różnią się od nas nie kolorem skóry, czy sposobem ubierania mówimy tutaj o osobach niepełnosprawnych. Osoba niepełnosprawna to taka, która z różnych przyczyn niezależnych od niej nie może wykonywać różnych rzeczy np.
– osoba niepełnosprawna ruchowo – jeżdżąca na wózku inwalidzkim nie może biegać, chodzić,
– osoba niewidząca ma problemy z poruszaniem się,
Zabawa, która pozwoli dziecku wczuć się w różne sytuacje z którymi borykają się na co dzień osoby niepełnosprawne:
- Na środku pokoju ustawiamy krzesła, zawiązujemy dziecku oczy. Następnie zadaniem dziecka jest powoli przejść między krzesłami. Dziecko próbuje wykonać zadanie samodzielnie. Drugi raz dziecko wykonuje to samo ćwiczenie, ale z pomocą rodzica, który prowadzi dziecko za rękę
- Na uszy zakładamy dziecku słuchawki, tak żeby dziecko nie słyszało co się dzieje w pokoju. Dziecko jest odwrócone tyłem. Rodzic wydaje dziecku jakieś polecenie np. przynieś mi misia. Po wypowiedzeniu polecenia rodzic podchodzi do dziecka z tyłu pukając dziecko w plecy i jeszcze raz wydaje to samo polecenie
- Dziecko siada na krześle. Rodzic prosi dziecko, żeby wyobraził sobie że nie może ruszać nogami i nie może wstać z krzesła. Na stole umieszczamy zabawką, której dziecko nie może dosięgnąć.
Po zabawie rodzic rozmawia z dzieckiem na temat sytuacji jakie były w zabawie np.
Czy wygodnie było przejść między krzesłami z zawiązanymi oczami?
Czy lepiej się czułaś/ czułeś kiedy podałam ci rękę?
Jak się czujesz, kiedy nie możesz dosięgnąć ulubionej zabawki?
Czy ty kiedyś byłeś/ byłaś w takiej sytuacji? ( kiedy coś jest za wysoko)
Jak się wtedy czułaś/ czułeś?
Czy łatwiej jest poradzić sobie, jeśli ktoś nam pomoże?
Na podstawie przemyśleń i odpowiedzi, dziecka możemy stwierdzićże nie wszyscy jesteśmy doskonali, każdy czegoś nie potrafi, czegoś nie może, ale w zamian ma jakąś umiejętność, której nie mają inni. Stąd też wszyscy jesteśmy wyjątkowi i wspólnie możemy wiele osiągnąć.
Zabawa plastyczna: Zadaniem dziecka jest wykonanie dowolnego rysunku bez użycia rąk
Zachęcam Państwa do podzielenia się pracami swoich dzieci.
Życzę udanej zabawy