Temat: Niby tacy sami, a jednak inni.

Pomoce dydaktyczne: Klocki drewniane, skakanki lub szarfy, farby, kartka, kredka

Propozycja zabaw:

Dziś proponuję z dziećmi porozmawiać o tolerancji. Rodzic pyta dziecko, czy wie, co oznacza słowo tolerancja. W razie potrzeby, wyjaśnia jego znaczenie, tłumacząc, że tolerancja polega na akceptowaniu inności jakiejś osoby: przyjmujemy ją taką, jaka jest, nawet jeśli ma inny kolor skóry, inaczej wygląda czy się ubiera inaczej niż my. Wtedy, gdy ludzie wzajemnie sobie pomagają, troszczą się o siebie i są dla siebie dobrzy – dziecko kilkakrotnie ma za zadanie powtórzyć słowo tolerancja – dzieląc je rytmicznie (na sylaby).

Rodzic rysuje na kartce drzewo, które będzie obrastać w pozytywnie cechy charakteryzujące człowieka tolerancyjnego. Dziecko ma za zadanie określić rzeczownik i wyjaśnić dlaczego akurat taki wybrał. Drzewko wykonują wraz z rodzicem, rodzic może podsuwać dziecku swoje pomysły – wtedy dziecko wyjaśnia dlaczego podany przykład pasuje do drzewa tolerancji, np.: otwartość, zrozumienie, wrażliwość, mądrość, szacunek, sprawiedliwość.

Następnie dziecko odrysowuje na kartonie swoją dłoń i za pomocą farby odciska opuszki palców tej dłoni na swoim rysunku. Rodzic wykonuje to samo zadanie, a następnie rozmawia z dzieckiem na temat różnic. Czy obie dłonie są takie same? Czym się różnią?

Na koniec proponuje trochę ruchu. Wyznaczamy w pokoju linię za pomocą skakanki lub szarfy. Dziecko bierze do ręki drewniany klocek i układa go przed swoimi nogami. Następnie, skacząc na jednej nodze, stara się przesunąć klocek jak najdalej. Jeśli  stanie na dwóch nogach, wraca na start i zaczyna od nowa. Zabawa kończy się gdy dziecko doskoczy do mety lub gdy nie będzie miało ochoty na dalszą zabawę. Do zabawy może dołączyć rodzic – w takiej sytuacji wygrywa osoba która pokona ten odcinek szybciej. Lub ta osoba która pokona dłuższy odcinek bez zatrzymania się.

Udanej zabawy!